درسهایی که آموخته ام

بهترین کلاس درس دنیا محضر بزرگترهاست.

وقتی عاشق می شوم ، عشق خودش را نشان می دهد.

در آغوش داشتن کودکی که به خواب رفته، یکی از آرامش بخش ترین حس های دنیا را در درون آدمی بیدار می کند.

مهربان بودن بسیار مهمتر از درست بودن است.

وقتی به هیچ طریقی نمی توانم به شخصی کمک کنم ، می توانم برای او دعا کنم.

آن قدم های کوچک کودکانه ام در کنار گام های استوار پدر در شب های تابستان در اطراف خانه ، چه معجزه هایی در بزرگسالی من کرد.

زندگی مثل طاقه پارچه است ، هر چه به انتهای آن نزدیکتر می شوی سریعتر می گذرد.

باید شکر گذار باشم که خدا هر آنچه را که از او می طلبیم ، به ما نمی دهد.

پول ، مقام و شخصیت نمی آورد.

زیر ظاهر سر سخت هر انسانی فردی نهفته است که خواهان تمجید و دوست داشتن است.

خداوند همه چیز را در یک روز خلق نکرد ، پس چه چیزی باعث شده است که فکر کنم من می توانم. 

همه افرادی را که با آنها روبه رو می شویم ، شایستگی سلامی آمیخته به لبخند را دارند